عوارض عفونت غدد بزاقی غیر معمول است. اگر عفونت غدد بزاقی درمان نشود، می تواند جمع شده و در غده بزاقی آبسه ایجاد کند. عفونت غدد بزاقی ناشی از تومور خوش خیم می تواند باعث بزرگ شدن غده شود. تومورهای بدخیم (سرطانی) می توانند به سرعت رشد کنند و باعث از دست دادن حرکت در قسمت تحتانی صورت شوند. این وضعیت می تواند برخی یا همه مناطق را تحت تاثیر قرار دهد. در مواردی که پاروتیت دوباره ظاهر می شود، تورم شدید گردن می تواند غدد آسیب دیده را از بین ببرد. اگر عفونت باکتریایی اولیه از غدد بزاقی به سایر نقاط بدن سرایت کند، می تواند عوارضی نیز داشته باشد. این عارضه می تواند شامل عفونت باکتریایی پوست به نام سلولیت یا آنژیوگرافی لودویگ باشد که نوعی سلولیت است که در انتهای دهان ایجاد می شود.

علاوه بر عفونت ها و تومورها، غدد بزاقی به دلایل دیگری می توانند در فرآیندهای التهابی نقش داشته باشند. به عنوان مثال، غدد بزاقی می توانند به دلیل برخی بیماری های سیستم ایمنی مانند شوگرن بزرگ شوند. در این نوع بیماری ها غدد بزاقی بیمار توسط سیستم ایمنی بدن خود مورد حمله قرار می گیرد و بزرگ می شود و خشکی دهان و چشم در چنین مواردی شایع است. این وضعیت می تواند همراه با سایر بیماری های سیستمیک مانند آرتریت روماتوئید دیده شود. دیابت همچنین می تواند باعث بزرگ شدن غدد بزاقی به ویژه غده بناگوشی شود. افراد الکلی ممکن است از تورم غدد بناگوشی نیز رنج ببرند که معمولاً دو طرفه است.